"ერთად ცხოვრების 12 წლის შემდეგ ჩემმა
ცოლმა მოისურვა, რომ ერთ დღეს ვახშმად და
კინოშჲ "სხვა" ქალი დამეპატიჟებინა.
მან შემახსენა , რომ მის გარდა ჩემ სხოვრებაში
არსებობდა კიდევ ერთი ქალი, რომლისთვისაც
ასევე ძვირფასი ვარ და ჩემთან ერთად დროის
გატარება დიდი სიამოვნება იქნებოდა
მისთვის.. ის ქალი, ვისზეც ჩემი ცოლი
საუბრობდა იყო 19 წლის დაქვრივებული
დედაჩემი..
სამუშაო და სამი შვილი ჩემგან მთელ ძალებსა
და ენერგიას მოითხოვდა,ამიტომ იშვიათად
ვნახულობდი დედას. იმ საღამოს კი დავურეკე..
დავპატიჟე ვახშმად და კინოში .
დედაჩემი - ისეთი ქალია, ვინც თავიდანვე ცუდი
ამბების მოლოდინშია, თუ კი ტელეფონი გვიან
რეკავს, ამიტომ შეშფოთებულმა მკითხა:
- რა მოხდა? კარგად ხარ?
- ვიფიქრე, გესიამოვნებოდა ჩემთან ერთად
დროის გატარება - ვუპასუხე მე.
იგი წამით დაფიქრდა და მითხრა: “მე ეს ძალიან
მინდა“.
პარასკევს სამუშაოს შემდეგ შევუარე, ცოტა
ვნერვიულობდი.
როდესაც მანქანა გავაჩერე შევამჩნიე თითქოს
ისიც ღელავდა.. კარებთან იდგა და მხრებზე
თხელი ქურთიკუ გადაეკიდა. თმები დახვეული
ქონდა და ეცვა კაბა, რომელიც მან თავისი
ქორწილის ბოლო წლისთავზე იყიდა.
- იცი მე ჩემს მეგობრებს ვუთხარი, , რომ შენ
დღეს ჩემთან ერთად გაატარებდი საღამოს
რესტორანში და მათ ეს ძალიან გაუკვირდათ -მითხრა დედამ, როცა მანქანაში ჯდებოდა.
ჩვენ მართალია მდიდრულში არა, მაგრამ
ძალიან ლამაზ და მყუდრო რესტორანში
მივედით. დედაჩემმა ხელი გამომდო და ისე
მოდიოდა, თითქოს პირველი ლედი იყო.
როდესაც მაგიდას მივუჯექით, მომიწია მისთვის
მენიუ წამეკითხა, რადგან დედაჩემს მხოლოდ
დიდი ასოების გარჩევა შეეძლო. ნახევრამდე
წავიკითხე და თავი წამოვწიე..დავინახე, რომ
დედა იჯდა და ჩემზე მომზირალს
ნოსტალგიური ღიმილი უთამაშემდა ტუჩებზე.
- ადრე, როცა შენ პატარა იყავი, მთელ მენიუს
მე ვკითხულობდი, - მითხრა მან.
- ესეიგი დრო მოვიდა, მეც გადაგიხადო
სამაგიერო - ვუპასუხე მე.
ვახშმობისას სასიამოვნო საუბარი
გამოგვივიდა. თითქოს არაფერი
განსაკუთრებული, მაგრამ ჩვენ უბრალოდ
ერთანეთს ვუზიარებდით ბოლოს მომხდარ
სიახლეებს..ისე გავერთეთ კინოში
დაგვაგვიანდა.
როდესაც სახლში მივიყვანე, მითხრა: “ კიდევ
ერთხელ წამოვალ შენთან ერთად რესტორანში,
თუმცა ამჯერად მე დაგპატიჟებ “..
მე დავთანხმდი.
რამოდენიმე დღის შემდეგ დედაჩემი
ინფაქტით გარდაიცვალა.ყველაფერი ისე უცებ
მოხდა, რომ ვერშევძელი მისთვის რამე
გამეკეთებინა.
გარდაცვალებიდან კიდევ რამოდენიმე დღის
შემდეგ მომივიდა წერილი ქვითარით იმ
რესტორანიდან, რომელშიც მე და დედაჩემმა
ვივახშმეთ. წერილში ეწერა:
“ შვილო სიმართლე გითხრა, დარწმუნებული არ
ვარ, რომ შევძლებ შენთან ერთად ვივახშმო,.
მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ორი ადამიანისთვის
წინასწარ გადავიხადე.. შენთვის და შენი
ცოლისთვის...
არამგონია ოდესმე შევძლო აგიხსნა, რამდენს
ნიშნავდა ის ვახშამი ჩემვის..ჩემო შვილო, მე
შენ მიყვარხარ.“
იყავით მშობლებთან
უფრო მეტხანს, ვიდრე ეს შესაძლებელია, ის
დღე, როცა ისინი აღარ იქნებიან, ძალიან მოულოდნელად მოვა."

მე მესმის შენი ყოველი სიტყვა, შენი უთქმელად ნათქვამის აზრიც!
მახსოვს - ოდესმე თუ რამე გითქვამს და რაც არ გითქვამს, იმისი არსიც

მშობლის ათი ცნება

1. ნუ ელით რომ თქვენი ბავშვი თქვენნაირი იქნება ანდა ისეთი როგორიც თქვენ გსურთ იყოს. დაეხმარეთ მას გახდეს ის, ვინც თავად უნდა.
2. ნუ მოითხოვთ შვილებისგან გადაგიხადონ ყველაფრისთვის, რაც მათთვის გააკეთეთ. თქვენ ხომ სიცოცხლე აჩუქეთ, როგორ გადაიხდიან ამ ვალს? ის სხვას მისცემს სიცოცხლეს, ის სხვა კი სხვას – ეს მადლიერების უწყვეტი კანონია.
3. თქვენს ჯავრს ბავშვებზე ნუ იყრით, რადგან სიბერეში ინანებთ ამას. რასაც ვთესთ იმას ვიმკით.
4. მის პრობლემებს უყურადღებოდ ნუ მოეკიდებით. ცხოვრება ყველასთვის მძიმეა და შეიძლება მისთვის უფრო რთულიცაა, რადგან გამოცდილება არა აქვს.
5. ნუ დაამცირებთ!
6. ნუ დაივიწყებთ, რომ ადამიანისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ბავშვთან შეხვედრაა. უფრო მეტი ყურადღება მიაქციეთ მას – არავინ იცის ვის შეხვდებით ამ ბავშვის სახით.
7. თავს ნუ იტანჯავთ იმაზე ფიქრით, რომ უფრო მეტის გაკეთება შეგეძლოთ მისთვის. გახსოვდეთ თუ ყველაფერს არ გაუკეთებთ, ბავშვისთვის საკმარისი არასდროს იქნება.
8. თქვენი შვილი არ არის ტირანი, რომელმაც მთელი ცხოვრება წაგართვათ და არც უბრალოდ ხორცისა და სისხლის ნაყოფია. ესაა ძვირფასი ჭურჭელი, რომელიც გერგოთ, რათა მასში შემოქმედებითი ცეცხლი აანთოთ. იგი გზას უხსნის დედისა და მამის სიყვარულს, რომელიც უბრალოდ იმისკენ კი არ არის მიმართული რომ “შვილი” აღზარდოს, არამედ მის სულს მოუაროს და ასაზრდოოს.

9. ისწავლეთ როგორ შეიყვაროთ სხვისი შვილი. ნუ გაუკეთებთ უცხო ბავშვს იმას, რასაც თქვენ საკუთარს არ გაუკეთებდით.
10. გიყვარდეთ თქვენი შვილი, თუნდაც უნიჭო, უიღბლო ან მოზრდილი. გიხაროდეთ მასთან საუბარი, რადგან შვილი ეს დღესასწაულია, რომელიც ჯერ ისევ თქვენთანაა.

გახსოვდეთ, რომ:
+ არ შეიძლება საზოგადოებაში ცხოვრება და საზოგადოებისაგან თავისუფლად ყოფნა
+ აზრი, რომელიც თქვენი აზრისგან განსხვავდება, შეიძლება სწორი იყოს
+ არავინ არ არის ვალდებული მოიქცეს ისე, როგორც თქვენ გინდათ
+ ის, რაც თქვენთვის მიუღებელია, შეიძლება სხვისთვის ნორმალური იყოს
+ რჩევას, დამყარებულს სხვის გამოცდილებაზე, შეუძლია შეცდომებისაგან დაგიცვას
+ თქვენი სიდამნაშავის გრძნობას შეუძლია თქვენი ქცევის დაუშვებლობაზე მითითება
+ გარშემომყოფებსაც აქვთ უფლებ საკუთარი თავის პირველ ადგილზე დაყენების
+ არავითარი წესები არ გათავისუფლებენ თქვენი საქციელების პასუხისმგებლობისაგან.

განშორება
შენ ნუ გგონია,
რამეს ვდარდობ,
რამეს მივტირი,
ნურც იმას ფიქრობ,
უზენაესს რამეს შევუთქვამ,-
მე მიჭირს
შენთან განშორება,
თორემ სიკვდილი,
სიკვდილი რაა-
სულის გაყრა
ცოდვილ სხეულთან.