მივდივარ , ვიძვრები ,
სულში ნუ მიძვრები !
მიწისძვრის ბიძგები
ჩემს გულში იგრძენი?
შორს მყარი ფიცრები!
მძივივით ვიპნევი,
არადა, ვხედავ, რომ
უძღებად იქცევი.
შენ ვინ ხარ , შენს თავში
თავად თუ ერკვევი?
ამას ვერ ხვდები და
ფეხებშიც მედები?
აჩრდილი დამიხვდა
მიმავალს სულ ზევით,
როგორღაც მამცნო , რომ
არ ვიდგე შენს გვერდით.
ხელი რომ ჩაგჭიდე,
ვერ ვპოვე ბერკეტი ,
მე გადავიღალე
არ მინდა ზედმეტი.
გრძნობების ქურდობა
შემზიზღდა ლექსებით,
ღირსებას ვერ დავთმობ,
მივდივარ , გეცლები.
არც მიკვირს , მიწაში
რომ არ გაქვს ფესვები,
იფრინე, ძვირფასო,
ფრთებს არ შევეხები.
ღრუბლებში ხანდახან
ჭექაა ქუხილით,
ხო, ხშირად ღიმილიც
იცვლება წუხილით.
შენ არ შეიცვლები,
ივლი მაგ ,,ბისებით,, ,
მაგ ყალბი ბისებით
ყელამდე ივსები.
არადა , ვლოცულობ:
-ღმერთო , მიეც მეტი!
დროს უნდა გაუძლო,
ამასაც მე გეტყვი.
ასტრალში გასულო,
კოსმოსში შეგხვდები,
ბედავ და ვარსკვლავებს
ბრწყინვაშიც ედრები?
როგორ დანგრეულან
ეხ, პირამიდები ,
მაგ უკაცრიელში
წყურვილით მიკვდები.
ამიტომ მოვდივარ ,
ამიტომ ვიძვრები,
მინდა რომ გიკითხო
სიმართლის ლექსები.
სცენაზე დამდგარი
ხელებს ვშლი , ვშეშდები...
შენ არ გელოდები!
ა პ ლ ო დ ი ს მ ე ნ ტ ე ბ ი !!!