..რაც უფრო ჩქარა აშენებ, უფრო ჩქარა ინგრევა.
რჩება ნანგრევები და განწყობაც დაახლოებით ასეთივე.. ნუთუ ოდესმე დაღამდება, რომ ჩემმა სხეულმა შეაბიჯოს თეთრ ქარავანში და სიზმრების ოკეანეში შეცუროს?...
როცა ვგრძნო
ბ ნანგრევებს,
მე მაშინებს ჩემი სიმშვიდე ჩემს სხეულში დაბუდებული ფრინველივით.. ხოლო ეჭვები - ბარტყები - ხმაურობენ და არ მაძინებენ. და ასე: ვცხოვრობ ნანგევებში და ვცდილობ გავერიდო, რომ მეც ნაგრევად არ ვიქცე. და ასე ინგრევა, ინგრევა. ასეა .. რაც უფრო ჩქარა აშენებ, უფრო ჩქარა ინგრევა.
რჩება ნანგრევები და განწყობაც დაახლოებით ასეთივე.
ჩემი განწყობა.